Week 19: modder, veel olifanten en einde lockdown!

Maandag 26/7: de dag begon met uitslapen omdat gister een zeer vermoeiende rit was. Bij het ontbijt was het pannenkoeken tijd. Vandaag even rustig aan door de dag te starten met een potje uno en dos (spelletjes). We moesten gaan tanken en gingen terug naar het dorpje om te gaan tanken. We bezoeken hierbij ook de plaatselijke supermarkt, waarbij duidelijk werd dat er zeer schaars assortiment was. Erna reden we weer terug om te gaan lunchen en een boekje te lezen. Om 16:00 hadden we een boottocht op de Kwando rivier met de grens van Botswana. Hier gingen we opzoek naar de voor Lars nog missende Buffel van de Big five. Gelukkig kwamen we de buffel tegen maar ook nijlpaarden en grote krokodillen. Na een mooie zonsondergang vaarde we terug en kregen we een heerlijk diner. Erna optijd slapen want we waren beide nog altijd beetje moe. 

Dinsdag 27/7: vandaag moesten we beetje optijd opstaan want vandaag waren het misschien niet veel kilometers maar we moesten om 12:00 op een punt zijn waar we locals ontmoeten waarmee we samen naar de lodge reden. Onze volgende lodge ligt op het laatste puntje van Namibië en normaal is deze te bereiken via Botswana maar omdat de auto en ik niet de grens over konden ging dat niet en moesten we 40 km off road afleggen om er te komen. We stopte in Katima om te tanken en boodschappen te doen. Om erna verder te rijden en de grote weg achter ons te laten. De local die ons de weg wees was al vertrokken waardoor we hem moesten gaan zoeken bij de off road weg. Eenmaal gevonden moesten we al door het eerst pooltje modder en water. Dit bleek pas een klein voorproefje op de rest wat ons te wachten stond. Local gevonden en we konden gaan intussen was het 12:30 en startte we aan de 40 km. De eerste paar kilometer was vooral diep zand en niets aan de hand. Erna kwam er een serieus grote plas water. De locals stapte uit, rolde de broek op en slippers uit en gingen meten hoe diep het water was en waar we doorheen gingen rijden. Ze hadden een weg gevonden en auto 1 ging het proberen. Helaas kwam deze vast te zitten in een diep gat dat onderwater zat. Auto 1 was een auto uit 2000 zonder 4x4 en zat moervast in de modder. Omdat er nog mensen in de achterbak zaten met kinderen en bagage moest iedereen eruit en door het water lopen naar de overkant. De local van auto 1 had gespot dat onze auto wel 4x4 had. Hij nam de bestuurdersplaats van Lars over en Lars ging achterin zitten en zonder enige moeite reed onze auto door het kniehoge water. De sleepkabel werd uitgehaald en aan onze kleine auto bevestigd zodat we een poging konden doen de auto eruit te trekken. Hij zat aan de voorkant helemaal vast in de modder en ging niet los. We reden weer terug door het water om vanuit de achterkant te gaan trekken en de locals aan de voorkant gaan duwen. Er kwam beweging in en hij schoot eruit en trokken hem helemaal terug op het droge. Poging 2 voor auto 1 ging beter na veel spinnen en duwen van de locals bereikte hij de overkant (wie video wilt zien moet me appen, deze is er namelijk). Auto 2 ging zonder problemen ook door de rivier en wij reden ook zonder problemen erdoorheen. We konden weer verder er was al 1,5 uur verstreken en waren 6 km verder. Niet veel verder kwamen er 2 diepe stroompjes na elkaar. Wederom stapte iedereen uit, broek omhoog en slippers uit. Het water was plaatselijk zo hoog dat hij bij mannen tot de bovenbenen kwam  en veel modder. Auto 2 ging nu al eerste en kwamen zonder problemen aan de overkant van het eerste stroompje. Auto 1 moest weer iedereen uitstappen en bereikte de overkant met veel spinnen en verloor zijn kentekenplaat in het water maar deze werd gevonden. Waarna wij zonder problemen of moeite droog te overkant bereikte. Stroompje 2 ook doorheen. Waarna direct het volgde kwam dat een flinke stroming had. Auto 2 ging als eerste en strande al snel op het eerst moddereiland en zat vast. Auto 1 ging via een andere route en reed zich vlak voor het einde ook vast in het water. Toen stonden wij als enigste nog op het droge. Auto 2 werd er door 6 mannen eruit geduwd en bereikte de overkant. Auto 1 zat wederom zo diep vast dat als de deuren openmaakte dat er water binnenkwam. Iedereen moest weer uit te stappen en zelf opa die voorin zat met 24 eieren om zijn schoot moest eraan geloven en uitstappen en door het water naar de overkant. Onze auto was weer de sjaak en reed zonder problemen door het water waarin er zelfs nog gestopt kon worden en erna rustig verder te rijden. Sleepkabel werd weer uitgehaald en vast gemaakt aan onze auto. Na vele pogingen kwam hij los uit de modder en trokken we hem op het droge. Alle 13 passagiers van de auto konden weer instappen. De tocht kon vervolgd worden en waren alweer 3 uur onderweg met 8 km afgelegd. Er zouden nog 4 riviertjes komen en we zagen de bui al hangen. Auto 2 bleef in een dorpje achter omdat hij boodschappen moest uitladen en we reden alleen verder met Auto 1 die dus al 2 keer vast gezeten had. We reden door het hoge gras verder en de eerste 2 riviertjes kwamen we goed doorheen en waren niet al te diep en breed. Riviertje 5 werd een probleem dat ging heel diep naar beneden en snel omhoog. Hij verkeek zich en de motor kreeg teveel water waardoor hij niet meer starte. Lars reed intussen weer zelf en reed eraan voorbij door het water en de sleepkabel kon weer uitgehaald worden en weer vast gemaakt. Nadat die voor de zoveelste keer kapot ging (was al aan elkaar geknoopt) kregen we hem uit het water getrokken maar alsnog ging de moter niet aan. In de voorlampen zagen we het water heen en weer gaan en wisten dit kan wel eens gaan duren. Enige wat we konden doen was hem verder trekken totdat de moter gedroogd was en weer starte. Dit duurde ongeveer 2 km toen ging die weer aan en konden we verder met nog maar 1 riviertje te gaan. Na een tijdje was de moter van de auto 1 oververhit waardoor we weer moesten stoppen en de rooster vrij maken van takjes. Deze kwamen we door zonder problemen en bereikte het volgende dorpje. Al het water waren we doorheen en al ruim 4 uur onderweg over 18 km. In dit dorpje werd er nog een puppy opgehaald en reden verder. Intussen waren de mannelijke passagiers al aardig dronken gezien ze sinds de start van onze rit samen al gulzig 0,75 L bier dronken en 1,5 L wijn waardoor de achterbak van de auto veel geluid en gezelligheid uitkwam. Zo reden we verder naar volgende dorpjes om spullen af te geven en op te halen en nog 2 dames met kinderen mee te nemen in de laadbak (3 mensen voorin de auto en 12 volwassen met 4 kinderen in de laadbak). Zo reden we verder tot we bij een bar kwamen waar ze langer bleven en we door 2 van de lodge opgehaald werden om ons het laatste stukje erheen te loodsen. Zo kwamen we na 5 uur rijden en 40 km aan bij onze lodge. Hier werden we vriendelijk onthaald en hadden we prachtige kamer met uitzicht over Botswana en het Chobe National Park. Op het eiland in het water stonden circa 100 olifanten rustig te grazen terwijl de zonsondergang langzaam begon. Mooier dan dit wordt het niet meer. We gingen dineren en vroeg slapen want door alle hilarische momenten van de dag waren we erg moe. 

Woensdag 28/7: de dag werd begonnen met een heerlijk luxe ontbijtje. De hele dag werd er genoten van alle dieren aan de overkant die we konden zien en Bush TV was weer live te zien. ‘S middags had de eigenaren ons uitgenodigd voor een boottochtje over de Chobe rivier om erna ons avondeten ook op de boot te hebben samen met de andere gasten. Onderweg zagen we olifanten, buffels, verschillende antiloopsoorten en heeeeeel ver weg een leeuw. Er werd een afrikaanse braai gehouden die erg lekker was. Erna ging de gezelligheid verder in de lodge waar de eigenaar intussen dronken was en shotjes uitdeelde. Zo gingen we optijd slapen. 

Donderdag 29/7: ook vandaag was bush tv erg druk waarbij de hoofdrol was voor de nijlpaarden die ons wakker maakte. Na een fijn ontbijtje werd er verder gekeken naar Bush tv dat langzaam rustiger werd. ‘S middags had ik nog een werkmeeting om erna met een kleiner bootje een boottochtje op de Chobe doen waarbij we dichtbij de dieren kwamen. De olifanten, buffels en antiloopsoorten waaren rijkelijk aanwezig maar ook krokodillen waren aanwezig met sommige een maatje van 6 meter had. Erna hadden we nog een heerlijk laatste diner hier en vroeg gaan slapen want morgen weer vroeg gaan vertrekken. 

Vrijdag 30/7: de ochtend begon vroeg want we moesten weer terug naar de bewoonde wereld over die 40 km off road. Er was weer een local gevonden die die kant op ging en voor ons kon rijden. De auto moest weer volledig gevuldt worden met mensen in de laadbak voordat die pas vertrok. De auto was deze keer van betere kwaliteit en had 4x4 dat was al ern geruststelling. We starten en we reden een andere route dan heen maar nog altijd in de goede richting hierdoor hoefde we maar door 3 riviertjes. Deze keer moest Lars ze allemaal zelf rijden en werd maar 1 keer zover dat iedereen uit de laadbak moest om te gaan checken hoe diep het water was om erna met volle vaart doorheen te rijden en binnen 2,5 uur de 40 km afgelegd te hebben. We reden terug naar Katima waar we lunchte bij KFC, boodschappen deden en weer tankte. We gingen snel verder want we waren beetje aan het treuselen. We kwamen bij onze volgende lodge aan in Divundu. Hier stonden aan de overkant olifanten en buffels te kijken naar ons. Erna gingen we avondeten en weer slapen. 

Zaterdag 31/7: we werden wakker gemaakt door de nijlpaarden die veel lawaai maakte in de ochtend. Na het ontbijt namen we een bezoekje aan de popa falls. Hier wordt op het moment nog een nieuw uitkijkpunt gerealiseerd. Maar een goed uitzicht op deze lage rivier. Erna reden we terug om te gaan winkelen bij de lokale supermarkt. Het was weer einde van de maand en de supermarkt was wederom helemaal vol. De dozen voor de vullen stonden nog in de loopgang en de rijen bij de kassa mega lang. We reden terug, lunchten en speelde nog een potje dos. Om erna in de namiddag naar het Mahnago national park. Hier konden we nog dieren gaan kijken wetend dat de olifanten op het moment tussen Botswana en Namibië lopen. Nadat we het park door reden en zebra’s, buffels, impala’s, giraffen en nijlpaarden zagen. Toen we opweg waren naar de uitgang die om 18:00 sloot, stak er nog een hele familie groep olifanten over de weg. Hierdoor kregen we weer wat vertraging en om 17:55 reden we naar buiten. We kwamen terug en gingen dineren om erna nog met de chef en eigenaar wat te praten bij het kampvuur. Erna vroeg slapen want morgen weer vroeg opstaan. 

Zondag 1/8: om 6:00 ging de wekker. Vandaag moesten we helemaal terug rijden naar Windhoek dat veel km zijn. Na een snel ontbijt vertrokken we om 7:30. Erna reden we met 4 tankstops en een lunchpauze door naar Windhoek. Waar we om 17:30 weer Windhoek binnen kwamen rijden. Hier gingen we samen met mijn huisgenoot pizza eten want de restaurants zijn weer open in Namibië. De tas moest weer uitgepakt worden en alle spullen op zijn plaats de vakantie zit er dan ook helemaal op. 

Vanaf vandaag is de Lockdown in Namibië voorbij. Iedereen mag weer reizen door Namibië en de restaurants gaan weer open. De avondklok gaat weer een uurtje later in en langzaam gaat steeds meer open en weer een normaal leven. Het was maar een korte Lockdown van 1,5 maand. Langzaam begint de vaccinatie hier ook iets op te schieten maar door tekort aan vaccins is het erg lastig. Er zijn veel positieve geluiden van de buurlanden dat ze grenzen willen openen voor gevaccineerde reizigers. Dus er is weer positief nieuws en Namibië is weer open voor toeristen en leger dan ooit van tevoren.