Week 27: bezoek uit Nederland naar bloedheet Namibië

Maandag 20/9: de hele morgen had ik les. Nadat ik ‘s middags een nieuw boek gedownload had kon ik het niet wegleggen en las het in 1 keer uit, oeps. Vandaag was het wederom warm (32 graden) en verhuisde ik al snel naar de schaduw. ‘S avonds ging ik weer hockeyen waarna ik thuis kwam met wederom een gezonde portie spierpijn. 
 

Dinsdag 21/9: vandaag hele dag stage waarbij er deadlines gehaald moesten worden en dus vooral hard werken was. Erna nog een sprintje naar de supermarkt voordat die sloot en de aanbieding voorbij waren. ‘S avonds was ik vooral moe en ging optijd slapen. 
 

Woensdag 22/9: met een ochtend vol les waarna ik mijn verslag afmaakte dat morgen ingeleverd moest worden. Omdat er hoog bezoek komt uit Nederland moest ik wegens tijdtekort komende dagen nu al poetsen. Waarna ik de hele middag met een poetsemmer rondliep en dweil. Toen de vloer moest drogen nadat ik wederom teveel water had gebruikt om te dweilen, ging ik snel een simkaart kopen en beltegoed voor als het hoge bezoek komt. Vanaf vandaag wordt het t/m maandag 34 graden. Ook vandaag was het bloedheet en is het weer even wennen dat het weer echt warm wordt en de zomer eraan komt. De temperaturen in de zomer in Windhoek gaan meestal over de 40 heen dus er staat me nog wat te wachten. Helaas is dit ook een aankondiging voor de muggen dat ze weer kunnen langskomen en ze hebben mijn benen alweer gevonden. De hele avond deed ik niet veel meer. 
 

Donderdag 23/9: de hele morgen had ik online les waarna ik erna werkte. Voordat ik het wist was het alweer ‘s avonds en was het alweer tijd om te gaan hockeyen met wederom een prachtige zonsondergang. 
 

Vrijdag 24/9: een feestdag in Zuid-Afrika maar niet in Namibië (jammer). De hele dag op stage was het dan ook rustig omdat we een zuid-afrikaans bedrijf zijn en heel Zuid-Afrika in het Kruger park is of in Kaapstad om de warmte te ontlopen. We hadden een gezamelijke lunch met bagels en nadat om 3 de baas besloot naar huis gegaan. Werd om 15:15 besloten het hele kantoor met weekend te sturen want het was te rustig om nog wat te doen. Nadat ik onverwachts tijd had kon ik nog snel de laatste dingen poetsen en vooral proberen te wennen aan het warme weer en hierin een dagelijks leven te hebben. ‘S avonds ging ik met andere studenten van mijn Uni wat eten en hadden we een extreem gezellige avond. Optijd naar bed want morgen weer vroeg opstaan. 
 

Zaterdag 25/9: nadat ik ruim voor de wekker wakker was omdat ik me niet wilde verslapen. Want gisteravond zijn papa en mama in het vliegtuig gestapt en komen vanmorgen aan in Windhoek. Nadat ik bij Lars maar 50 minuten te laat was wilde ik vandaag optijd zijn. Snel nog even vegen en wachten op mijn transfer die al 25 minuten later kwam dan gepland. Als we maar optijd zijn. Beetje doorgereden kwamen we om 8:40 aan op het vliegveld en liepen snel naar binnen waar het belachelijk druk was. Iets dat ik al die keren dat ik hier was nog niet had gezien. Gelukkig waren ze nog niet uit de douane gekomen waardoor ik nog optijd was. Ik stond er net en om 8:47 kwamen ze uit de deuren lopen waarna ze me eerst niet zagen (was ik zo bruin geworden?). Erna zagen ze me en waren we beide blij elkaar weer te zien nadat ik gister exact 6 maanden hier in Namibië ben. We stapte in de auto opweg terug naar Windhoek. Beide moesten wennen aan de warmte om 9 uur ‘s ochtends, het links rijden en de namibische rijstijl. Eenmaal thuis werd er wat gegeten en alles wat vanuit Nederland hierheen gekomen was werd uitgepakt. Weinig mensen zullen zo blij worden van chocolade pepernoten en gesuikerde pinda’s na 6 maanden in Afrika te hebben geleefd. Omdat het zaterdagochtend was is het zoals altijd tijd voor de bio-markt. Ze werden meegenomen hierheen om meteen een stukje locaal Windhoek mee te krijgen waarna we lunchte bij het eettentje ernaast. We liepen terug omdat het wederom mega warm is en regelde alle organisatorische dingen en checkte ze in in een Guesthouse om de hoek vanwaar ik woon. Om even af te koelen namen we een duikje in het ijskoude water van het Guesthouse en speelde we potjes Uno en Dos. Erna een snelle douche en opzoek naar een taxi want we gaan voor een bijzonder diner. Vanavond stond er zonsondergang kijken en eten bij een skybar op etage 15. De zonsondergang was er een voor in de boekjes (zoals bijna altijd in Namibië). Waarna zich een vrijgezellen feest van mening was wat foto’s te gaan maken en voor de andere gasten een show weg gaven. Ons eten kwam dat heerlijk was en met gevulde buikjes gingen we terug naar huis toe met een taxi. Waarna we facetimed met de thuisblijver (Danique) en papa en mama terug liepen naar hun Guesthouse en iedereen optijd ging slapen. 
 

Zondag 26/9: na een lekker nacht slapen werd ik vroeg wakker door het licht waarna ik snel alles open maakte zodat het wat koeler kon worden in mijn kamer. Erna hadden we afgesproken om om 9:15 te gaan ontbijten in het naastgelegen restaurant. Papa en mama hadden een vroege ochtend ontmoeting met Herbert de sprinkhaan voor hun deur en weten nu waarom ik Herbert niet zo leuk vindt. Na een heerlijk ontbijt pakte we een taxi naar de Grove Mall want deze was hier 5 jaar geleden nog niet. In deze buurt is het ook heel goed te zien dat er in 5 jaar tijd veel veranderd is en de stad duidelijk in opkomst is. Na een rondje winkelcentrum werd het tijd voor een bodemloze ice tea (zo vaak bijvullen als je wilt) die we wel konden gebruiken bij 34 graden. Hierbij werd er nog een stukje taart gegeten dat zo groot was dat we met ons 3e geen 2 stukjes opkregen (komt normaal nooit voor). Erna nog wat boodschappen gedaan en terug met de taxi naar huis. Mama had een middagslaapje met de hitte gezien het een hele omslag is van het koude Nederland hierheen. Papa en ik liepen een rondje door de buurt zodat hij wist waarom ik hier niet rende omdat de bergjes gewoon echt te steil zijn en de hoogte boven zeeniveau niet meehelpt. Terug gingen we eten waar je een van de lekkerste pizza’s met zeer dunne bodem waarbij ik intussen de pizza kaart goed ken. Erna liepen we terug en vooral pootjes hoog en de deur open voor koele en frissen lucht. 
 

Tot dinsdag blijven papa en mama nog in Windhoek en gaan erna 3 weken door Namibië reizen waarna ze aan het einde nog een paar dagen in Windhoek zijn voordat ze naar huis vliegen. Vanaf midden komende week wordt het weer iets kouder (28/29 graden) wetend dat de lente net begonnen is en de echte warmte nog moet komen ben ik heel benieuwd hoe me dat gaat bevallen. Afgelopen week was ik ook 6 maanden hier en de tijd is voorbij gevlogen. 2/3 zit er al op. De dag dat ik vertrek is dichterbij dan de dag dat ik kwam. Er is veel veranderd waarin ik veel andere weerstypen en mensen heb leren kennen in die maanden. Vrienden die voor je leven een verschil maken en waarmee je samen herinneringen maakt die altijd met Windhoek verbonden zullen zijn. Voor nu ga ik vooral koele lucht opzoeken en menu kaarten bekijken waar we morgen gaan eten (ben ik de enige die dat altijd vantevoren doet?)