Week 30: Etosha en einde avondklok

Maandag 11/10: jaja na een nachtje op een matras bij papa en mama op de vloer werden we wakker met een prachtige zonsopgang en zebra’s in de verte. Snel aangekleed en de auto in opweg naar de waterhole. Helaas waren de roofdieren niet te zien en gingen we terug voor onrbijt. Na het ontbijt reed ik zo snel als mogelijk naar Olifantenrus want ik moest namelijk een toets gaan maken online. Papa en mama reden nog rondje langs de waterholes en zag de eerste neushoorn. Mijn toets werd online gemaakt en nog beetje stress bij het inleveren omdat op dat moment de wifi uitviel. Maar uiteindelijk goed gekomen en na de lunch reden we samen verder. Onderweg vond ik de moeder met de baby leeuwtjes weer onder een boom nu iets verder van de weg af. Vrijgezeld met de rest van de familie erbij en het mannetje onder de boom naast de weg. In totaal werden er 9 leeuwen gespot over de hele dag. Helaas is de bosbrand in het zuid westen van Etosha weer aangegaan en waren de grote donkere brandwolken van kilometers ver wederom te zien. Veel normale dieren hebben we nog gezien. Eenmaal aangekomen bij onze volgende stop in Okaukeujo. Hier kreeg ik een luxe kamer naast de waterhole met veeel korting. Na het avondeten dat een bediening had dat nog erger was dan hopeloos. Zagen we bij de waterhole 12 neushoorns tegelijk zelfs met baby’s bij zich. Een apart spektakel. Ook wa s er een olifant die zich ermee ging bemoeien. Lekker slapen en morgen weer nieuwe dag. 
 

Dinsdag 12/10: met een goed gevuld ontbijt vertrokken we weer en binnen een halfuur had deze keer papa de eerste leeuwen van de dag gespot onder een boom. De hele dag door zagen we olifanten en vele leeuwen. Waarbij het bij een waterhole zo druk was dat ik ingeparkeerd werd en papa mama ze niet zagen omdat er zoveel auto’s staan. Het is duidelijk de toeristen hebben Namibië weer gevonden en de rust is voorbij. Net voor zonsondergang kwamen we aan bij onze volgende stop in Onkoshi het oosten van het park. Ook voor mij was hrt de eerste keer hier. Erg mooi aan de rand van de zoutpan waar Etosha zijn naam aan te danken heeft. De naam Onkoshi betekent in Oshiwambo dan ook vrouwtjes leeuw (gelukkig heb ik vrienden die Oshiwambo zijn en me dingen leren). We aten heerlijk en gingen optijd slapen want morgen werd lange dag. 
 

Woensdag 13/10: alweer laatste dag Etosha. ‘S morgens werden er weer gezocht naar dieren met vongst een hele leeuwenfamilir onder een paar bomen incl. Kleintjes. Erna gingen we door en zagen we nog een hyena die aan het zwemmen was in de waterhole omdat het al zo warm was. Papa en mama gingen Etosha verlaten omdat ze helemaal naar oosten van Namibië moesten. Ik reed nog een uurtje door Etosha opzoek naar de luipaard en de cheeta die nog hoog op mijn lijste staan maar ook deze werden niet gevonden. Om 13:00 verliet ik ook Etosha en reed door naar Windhoek waar ik om 18:00 aankwam. Hier ging ik uiteten met het zusje van mijn huisgenoot omdat we tenslotte nog de auto hadden. Erna opruimen en slapen. 
 

Donderdag 14/10: ‘s morgens was het gehuurde lens terugbrengen en de auto waarna ik hele morgen online les volgde. ‘S middags werd er veel gedaan voor school en alle anderen dingen die nog gedaan moesten worden. ‘S avonds ging ik weer hockeyen waarbij op het veld de sproeiers gemaakt werden en hierdoor grote gaten in het veld waren. Waar veel ballen in gevallen zijn. 
 

Vrijdag 15/10: de hele dag had ik stage waarbij er goed nieuws kwam want vanaf morgen (16-10) wordt de avondklok afgeschaft voor het eerst sinds de start van de coronacrisis. Hierdoor werd ‘s avonds meteen een voorproefje gedaan door naar Vinyls te gaan en spelletjes te spelen en een mega gezellige avond te hebben. Om erna achter in de laadbak thuis afgezet te worden. 
 

Zaterdag 16/10: de resr van de to do list werd afgewerkt en gepoetst. ‘S avonds werd ik uitgenodigd om een kunst voorstelling van een vriend bij te wonen die samen met een groep kinderen uit Katatura schilderijen gemaakt hebben. Voor de stichting die deze straatkinderen helpt een leven op te bouwen werd door de verkoop van de schilderijen geld opgehaald. Sommige dingen gaan je aan je hart als je hier bent. Zoals kinderen die waarschijnlijk nooit in hun leven een ijsje in een hoorntje gegeten hebben en dit voor ht eerst kregen. Erna gingen we met een groep bekende eten om erna naar een dansclub te gaan want ze waren weer tot 2 uur open. Helaas werd dat om 1:15 vannacht vroegtijdig beëindigd door de politie met machinegeweren en geen mondkapjes op. Ze kwamen binnen en riepen dat we mondkapjes op moesten doen. Het feest werd per direct beëindigd en we maakte snel dat we met taxi naar huis toe gingen. We stonden te wachten toen we aan een politieavond vroegen waarom de inval want de avondklok is voorbij. Blijkbaar was het een protestactie tegen het afschaffen van de avondklok en hebben ze alle clubs en bars in Windhoek in 2 uur tijd helemaal leeg gehaald. We gingen naar huis en moe en voldaan naar bed. 
 

Zondag 17/10: er werd uitgeslapen waarna papa en mama om 12:00 terug aankwamen in Windhoek na hun rondreis. We gingen samen lunchen bij een prachtig lunchtentje net buiten Windhoek in de bergen. Erna werd er boodschappen gedaan want hun hadden nog de auto en hoefde ik niet te slepen. ‘S avonds werd er gegeten bij Joes beerhouse. Waar we de spies met Krokodil, springbok, orxy, kudo en zebra samen deelde zodat we van alles konden proeven. Erna vroeg slapen want iedereen is moe. 
 

De tijs vliegt en de universiteit duurt nog maar 4 weken en dan zit het erop. Het is langzaam heel warm in Windhoek en voorspeld wordt dat het volgende week gaat regenen en onweren. Maar deze keer serieuze regen voor het eerst in bijna 7 maanden want zolang ben ik intussen ook alweer bijna hier. Tijd vliegt als je het naar je zin hebt……….