Week 34: laatste week universiteit en belangrijkste hockeywedstrijd van het jaar

Maandag 08/11: Het is de laatste week van het 2de semester aan de universiteit en deze week staan er 3 toetsen gepland. De eerste staat gepland voor dinsdag waardoor ik de hele dag geleerd heb en voor de rest nog een paar online meetings gehad. ´S avonds werd er verder geleerd want er moest nog genoeg gebeuren. 

Dinsdag 09/11: vanmorgen hebben we onze laatste les op de universiteit gegeven door een duitse professor die naar Namibië is gekomen. Erna bleven we op de universiteit om verder te leren. Tussen de middag gaan we eten bij de Hotel School om erna weer verder te gaan leren. `S avonds om 17:00 hadden we onze toets, die wel oke ging. Erna eindelijk naar huis en even een beetje rust `s avonds gezien het vele leren de afgelopen dagen. De afgelopen paar dagen is het kwik flink gestegen naar dagelijks 36/37 graden en in de namiddag wolken. Mijn kamer is langzaam een sauna met gemiddeld 28 graden warm. Dit zorgt ervoor dat iedereen beetje extra moe is. 

Woensdag 10/11: Vandaag mijn laatste stagedag. Eigenlijk zou deze vrijdag zijn maar omdat ik dan een toets heb en het vrijdag is wordt er dan toch al minder gewerkt. ´S avonds werd nog een vriendin geholpen met opnemen van haar podcast voor de universiteit om erna verder te gaan leren. 

Donderdag 11/11: Er werd vroeg opgestaan om te gaan leren want om 10:30 stond de volgend toets op het programma deze keer online. We gingen weer samen aan de keukentafel zitten en maakte de online toets. Erna moest er even tempo gemaakt worden want ik had nauwelijks nog iets te eten in huis omdat ik vergeten was gister boodschappen te gaan doen. Dus ging ik boodschappen doen en Tupperware bakjes ophalen. Tupperware is hier veeeeeeel goedkoper dan in Europa waardoor het zich loont om ze mee naar huis te brengen. Snel naar huis om weer te gaan leren. Ik ging nog naar de hockey training ´s avonds. Waarbij het heeel erg donkere wolken trokken aan Windhoek voorbij maar er kwam geen druppel regen uit. 

Vrijdag 12/11: de laatste dag van het semester. Vandaag hadden we een toets op de universiteit. Hopelijk de laatste van alles. Erna werd er even van de rust genoten. Helaas maar voor korte duur want de punten komen binnen waarbij voor 1 vak het er niet goed uitziet en ik maandag een herkansing moet gaan maken. Ik ging naar het hockeyveld want vandaag is een belangrijke wedstrijd. Nummer 1 tegen Nummer 2 (wij) waarbij we hetzelfde aantal punten hebben. Dus wie wint die zal kampioen worden van de competitie. Er trokken zich donkere wolken boven Windhoek samen en het begon even 5 minuten hard te regenen. Waarna erna de zon weer uitkwam (weer in Namibië is raar). De teambepreking werd gedaan en de spanning was te voelen. Die middag was op de radio aangemoedigd om te komen kijken naar de wedstrijd waardoor er makkelijk 150 toeschouwers stonden te kijken. De tegenstander had een team vol met internationals. Zo erg zelfs dat er 2 speelsters die extreem goed zijn en studeren in Zuid-Afrika zijn overgevlogen om de wedstrijd te spelen. We waren dus gewaarschuwd. Het startsignaal klonk en het was begonnen. Het is was extreem warm na de regen en de zon was weer uitgekomen (35 graden) dus de omstandigheden was voor iedereen zwaar. Het eerst kwart werd er van beide kanten gevochten en hard maar niet mooi hockey gespeeld. Waarbij er regelmatig een groene kaart viel. Het bleef 0-0. Zelfs met 5 wissels werd het in het 2de kwart steeds zwaarder. Helaas vielen er in 2 minuten tijd 2 doelpunten waardoor we 2-0 achter stonden. Zo gingen we de rust in en probeerde iedereen weer iets van zuurstof te vinden en nieuwe energie te vinden. Met veel goede energie werd er kwart 3 in gegaan maar de vermoeidheid sloeg in samen met de verzuring in de benen en als snel volgde de 3-0 en 4-0. Kwart 4 was iedereen leeg en was het vooral volhouden en doorgaan. De zon was intussen onder maar warm (28 graden) was het nog altijd. De 5-0 volgde nog en was nog volhouden tot het eindsignaal. De score is een beetje vertekend met het spel maar de overgevlogen speelsters hebben alle doelpunten gemaakt wat voor ons een beetje zuur is. We verlieten het veld en spraken kort na, terwijl het andere team feestvierde en alle intervieuws werden afgenomen. Een paar vriendinnen waren komen kijken omdat ze nog nooit hockey gezien hadden. We gingen naar mijn huis waar ze wachten tot ik gedoucht was en tot de fles cactus Jack leeg was. Erna taxi geregeld en terug naar de stad. Want het verlies moet vergeten worden dus gingen we naar Brewers Market. De party was al druk bezig waarbij de verzuurde benen eruit gedanst werd. Helaas werd om 11 uur het feestje stil gelegd door wederom de politie die binnen kwamen stormen. Iedereen moest eruit. Eenmaal buiten mochten we weer naar binnen met een mondkapje op waarbij het binnen weer afgedaan werd. De logica ervan snapt helemaal niemand, maar dat is politie in Namibië dat snap je toch niet. Een vriendin ging met iemand bellen buiten waarna ze huilend terug kwam en wij schrokken en de sfeer helemaal omdraaide. Haar telefoon was namelijk tijdens het bellen uit haar handen gestolen. Helaas iets dat wel regelmatig voorkomt hier (vandaar dat ik een oude telefoon bij me heb). Dit bleek niet het enige te zijn want ook had ze ruzie met haar vriendje (is Namibier). Er volgde veel tranen en een hoop drama waarbij het desbetreffende vriendje naar Brewers Market kwam om nog meer drama te maken. We besloten in te grijpen en als vriendinnen haar mee te nemen zodat hij haar niets aan kon doen. We vertrokken met de taxi en omdat iedereen hongerig was werd er een tussenstop gemaakt bij KFC. Dit veranderde iedereens mood en kon er weer een beetje gelachen worden na alles wat gebeurd is. Erna werden we een voor een thuis gebracht. Een hele lange dag waarin er veel gebeurd is!

Zaterdag 13/11: na een korte nacht aan slaap werd er vroeg opgestaan want er moest veel gedaan worden. Een goede vriendin vliegt morgen terug naar Duitsland waardoor we samen gingen ontbijten in de buurt. Erna werd er afscheid genomen van vreemden die in korte tijd goede vriendin is geworden. Erna ging ik naar huis om te leren want er kwam een herkansing aan. `s middags gingen we naar de uni om onze toetsen te bekijken waar het fout gegaan is waar de professor bijna 1 uur later kwam dan de afgesproken tijd. Afrikan time ben ik nog altijd niet aangewend. Hierna gingen we terug naar huis om verder te gaan leren. Redelijk laat werd er nog besloten dat we de avond niet allemaal thuis gaan doorbrengen alleen. Waardoor er een taxi werd geregeld die ons allemaal ophaalde en bracht naar the Social Club. Eenmaal binnen kwam ik veel bekende tegen die ik in deze 8 maanden heb leren kennen. Uit veiligheid had maar de helft een telefoon bij zich waardoor zich er minder problemen konden voordoen dat vrijdagavond. Het was een hele gezellige avond totdat om 1 uur wederom de politie binnen kwam. Deze keer was het geluidsniveau het probleem en moest de muziek zachter. Waarna we besloten naar huis te gaan omdat intussen er niet meer zoveel mensen waren. We werden naar huis gebracht door een vriend die in de buurt woont. 

Zondag 14/11: wederom vroeg opstaan om te genieten van de koelte (25 graden in de ochtend). Erna werd er hele dag vooral geleerd. ´S avonds ging ik samen met mijn medehuisgenoten eten omdat voor hun dit het laatste weekend in Windhoek was. De zonsondergang was er weer een voor in de boekjes waarbij de hele vrijwel alle kleuren had door de wolken die er waren samen met de regen en onweerswolken. Hier kwam wel niks uit en gaan vooral voorbij om ergens open te breken. Omdat alle coronarecords in NL gebroken worden ook even een diepterecord vanuit Namibië namelijk maar 3 coronabesmettingen in het hele land en vanaf komende week geen enkele maatregelen meer. Wil er nog iemand me komen bezoeken om onder de lockdown uit te komen? Namibië is open en regels zijn er niet meer, wel belachelijk veel toeristen en aan qr-codes doen ze niet hier. 
 

Kan iemand de tijd stoppen? Het semester zit er namelijk op hier in Namibië. 8 maanden geleden is het begonnen en nu is het semester alweer klaar. Nog even wachten tot we de punten krijgen en de eventuele herkansingen nog maken. Dan mag ik hopen dat over een paar weken ik mijn 2de Bachelor bouwkunde diploma op de universiteit binnen heb. De komende paar weken zal ik vooral nog leuke dingen gaan doen en gaan reizen. Ook gaan verschillende goede vrienden al naar huis toe/ zijn al naar huis toe en wordt het vooral veel afscheid nemen en herrineringen ophalen van de tijd die we samen hier doorgebracht hebben. Waar ik precies heen ga reizen kan ik nog niet zeggen want dat weet ik zelf nog niet. Wat ik wel weet dat ik vanaf morgen een nieuwe fulltime baan heb die ik tot januari ga doen. Deze baan kan ik op afstand doen en heeft alles te maken met zuidelijk Afrika en vooral Namibië. Voor diegene die zich afvraagt waarom maar tot januari. Vanaf begin januari pak ik mijn spullen weer bij elkaar en vertrek ik naar Oostenrijk om hier het hele wintersport seizoen te gaan werken. Groter verschil van zomer in Namibië naar sneeuw in Oostenrijk kun je niet hebben, maar zin er in heb ik in ieder geval! 

Voor nu nog vooral genieten van de (soms te hete) zon en vitamine D opsparen voor de winter die op me staat te wachten terug in Europa.