Week 37: ik zou nu in Nederland zijn maar ben nog altijd in Namibië

Maandag 29/11: na een druk weekend was ik weer uitgeslapen en klaar voor deze week. Omdat ik woensdag naar huis toe vlieg (dat was een geheim maar intussen weet iedereen het) wilde ik zeker zijn dat ik dinsdagmorgen voor mijn PCR-Test negatief teste dus deed ik een zelftest. Dat dit mijn hele week veranderde wist ik toen nog niet. Vanaf het moment dat ik de vloeistof erop druppelde was hij al positief, oftewel ik ben positief op corona. Ik was in shock en keek enige minuten al starend naar de test. Ik voelde me namelijk alles behalve ziek en vooral veel ongeloof. Ik ontbeet snel en informeerde het thuisfront. Ik ging snel naar de test centrum hier 3 straaten verderop en hier deden ze nog een sneltest die ook meteen positief uitsloeg waarna ik een PCR-Test deed. Tot die tijd moest ik de uitslag thuis afwachten. Ik ging nog snel naar de supermarkt eten kopen want ik was er vanuit gegaan dat ik komende dagen ging uiteten en had dus nauwelijks wat te eten in huis. De hele dag moest ik iedereen informeren dat ik positief getest was op corona. Voor het avondeten kwam ook het definitief uitslag van de PCR-Test en jawel positief. Nog steeds verbaasd en niet ziek voelend kon ik beginnen met alles te annuleren wat ik thuis gepland had en mijn vlucht van woensdag. 
 

dinsdag 30/11: vanaf nu wordt de blog heel saai want er gebeurde vrijwel niets. Ik zat voor 10 dagen in quarentaine en kon voorlopig nog niet naar huis. Vandaag voelde me ik me vooral moe en s middags tijdens het lezen viel ik dan ook in slaap voor 2 uurtjes. Misschien is het omdat ik me eigenlijk ziek zou moeten zijn maar het niet bent of de achtbaan waar ik gistermorgen ingestapt ben. Ik werkte de hele dag en ging optijd slapen zodat mijn dagen er snel opzitten. 
 

woensdag 1/12: volgende saaie dag. Eigenlijk zou ik om 14:30 naar huis vliegen waar ik de dag later aankwam in Brussel en hier oma gaan verrassen voor haar verjaardag. Maar dit hele plan ging niet door. Dus ik ging maar werken en de ingepakte koffers weer uitpakken. Ik was totaal niet meer moe en vooral verveeld door het niets kunnen doen. ‘S avonds had ik gelukkig een online voorlichting die ik kon geven waardoor de avond iets sneller ging. Ik werd nog gebeld door het minsterie van gezondheid hier die wilde weten waar ik afgelopen 14 dagen was. Arme vrouw want ik was op veel plaatsen met heel veel verschillende mensen. 
 

donderdag 2/12: ja in plaats van in Brussel nog altijd in Windhoek. Deze dag krooooooop voorbij waardoor er vooral veel tijd met niets doen werd gevuld en teveel nadenk tijd (sorry als ik een van mijn denk theorieën deel, waarschijnlijk teveel tijd om na te denken). 
 

vrijdag 3/12: dag 5 van quarentaine ook wel bekend als de moeilijkste mentaal en dat was het zeer zeker. Ik had al 5 dagen geen mensen in het echt gesproken en langzaam kon ik niet meer lachen om te hele situatie. Gelukkig ben ik niet de enige die in quarentaine zat en werd er via whatsapp vrolijk met de hele groep gepraat over hoe zwaar dag 5 is. Onderschat deze dag zeer zeker niet. Ik was dan ook blij toen het 22:00 was en ik kon gaan slapen. de bron van de besmetting is gevonden bij een karaoke bar waar ik vorige week dinsdag was. Iemand die uit Kaapstad kwam en idd de nieuwe variant had meegenomen. De nieuwe variant zorgt er vaak voor dat je vooral moe bent en rest geen enkele symptomen hebt. Daardoor extra frustrerend als je binnen zit en je goed voelt en energie voor vele hebt. Het ergste is nog dat het de hele dag geonweerd en geregend heeft waardoor er een grijze sfeer hing. 
 

zaterdag 4/12: het weekend het punt waar ik echt tegen opgekeken hebt gezien ik dan niet kon werken. Dus ging ik een boek lezen in de zon. Bracht mijn huisbaas me een puzzel en genoot ik van mijn veel te zoete chocomel met 28 graden buiten. Langzaam was ik uit mijn dag 5 dipje en probeerde ik vooral maar vooruit te kijken naar volgende week. 
 

zondag 5/12: nadat ik gister in de zon dus verbrand ben besloot ik vandaag maar minder in de zon te zijn. De dag begon met het doen van een zelftest want het is dag 7 alweer. En deze bleek met veel blijdschap negatief te zijn. Omdat de regels in Namibië alles behalve duidelijk zijn weet ik niet of ik uit quarentaine mag of niet. Ik gaf mezelf toestemming om naar de supermarkt te gaan want mijn tandpasta was op net zo goed als beltegoed voor mijn namibische telefoon. Ik was in een week niet zo blij geweest om buiten de poort te komen en boodschappen te gaan doen. Iets dat ik voorheen vooral vervelend en tijd koste. Erna ging ik verder met mijn puzzel die intussen mijn hele keukentafel inneemt waardoor ik maar moet eten met het bord op mijn schoot. Nadat ik vastliep omdat er teveel groen in zat. Besloot ik maar te rest van de dag een boek te lezen in de zon en wachten tot de dag voorbij is en ik morgen weer hele dag kan werken. 
 

Vele wisten dat ik woensdag naar huis zou vliegen om oma te verrassen voor haar verjaardag. Helaas ging dat niet. Ik heb mijn vliegticket terug gekregen en heb een nieuw vliegticket geboekt voor volgende week zondag. Waar ik op moet hopen is dat ik woensdag op dag 10 negatief test met een PCR-Test. Dan kan ik namelijk zonder verdere problemen terug naar huis vliegen. Helaas moet ik bij thuiskomst nog zeker 5 dagen in quarentaine en dan weer testen en hopen dat die negatief is, ookal heb ik dus net corona gehad (zeer logische regels NL). Voor nu is het dus vooral wachten tot woensdag en dan kan ik mijn sociale leven weer mee verder gaan. Dus wie zich verveelt en heeft mijn nummer je mag me altijd bellen en mijn theorieën aanhoren die bedacht zijn door teveel tijd om na te denken. Of je wacht nog een paar weken tot ik al mijn quarentaine uitgezeten heb en teruggevlogen ben naar het koude Nederland. Gelukkig is het hier zomer en maakt de zon bijna elke dag veel goed en kan ik gewoon in de tuin zitten en een boek lezen.