Week 2: start van het semester

Maandag 29/3: vandaag start officieel ons eerste semester aan de Namibia University of Science and Technology. Zoals we al vaak te horen hebben gekregen starte onze lessen inderdaad niet op de eerst dag. S middags gingen we weer bij de hotel school eten omdat ons dit eenmaal goed bevallen is en stond er vandaag kip met pasta op het menu. Erna s middags nog meetings gehad en we moesten ons studentenkaart gaan bemachtigen. We hadden al van verschillende gehoord dat dat lichtjes een drama was. S morgens had de rij tot buiten gestaan, s middags stond die maar tot halverwege het gebouw. Ruim een uurtje wachten maar dan heb je wel je studentenkaart. De foto werd gemaakt op een witte achtergrond met heel veel licht, hierdoor vielen onze lichte huidjes helemaal in het niets. Beste foto die er bestaat (absoluut niet dus). Vandaag moesten we naar de stadsdeel Eros. Hier gingen we betalen want aanstaand weekend gaan wij naar Etosha. Dit eenmaal gedaan zijn we bij een kennis langsgegaan die hier woont om wat dingen op te halen die diegene van vorig jaar hier achter hebben gelaten ivm met hun repatriëringsvlucht vanwege corona. Eenmaal thuis moet en voldaan en heel erg enthousiast wat ons komend weekend staat te wachten. 
 

Dinsdag 30/3: jawel hoor onze eerste les gaat door. Om 8:30 stonden we klaar voor het lokaal, met natuurlijk niemand te bekennen. Uiteindelijk kwam de leraar toch om 8:45 aanlopen. Waren de afrikaanse tijd vergeten. Eenmaal binnen bleek dat maar 1/8 deel van iedereen er was en de rest nog nergens te bekennen was. Maar goed onze eerst les had plaatsgevonden. Die middag zou onze 2de les gaan plaats vinden maar deze leraar is niet te bereiken via mail of telefoon en die vond dus ook helemaal niet plaats, zoals wel vaker hier gebeurt. S middags naar de Mauraue Mall gelopen om hier omzoek te gaan naar de nog missende spullen die thuis zijn gebleven. Eenmaal alles gevonden weer terug naar huis gelopen. En rest van de dag nog vanalles voor school gedaan. 
 

Woensdag 31/3: enthousiast zaten we om 8:30 klaar voor onze online les. Wat bleek de grootste grap te worden want om 8:30 was helemaal geen les. Soms moet juiste communicatie nog even geoefend worden hier. Maar goed konden we wel nog iets aan school doen. Na de lunch naar de supermarkt gelopen om de koelkast wat te vullen want daar in viel niets meer te halen. Sinds maandag is het weer hier matig. Met matig bedoel ik 23 graden en niet zonnig. Zo koud dat tijdens het leren er een trui aangetrokken werd. Zo erg zijn we al gewend aan de temperaturen hier. De les van vanmorgen bleek overigens wel om 14:00 plaats te vinden. Iets waar we pas om 14:45 achter kwamen en hierdoor veel gemist hebben. 
 

Donderdag 1/4: de wekker ging vroeg, 6:45. Lange tijd geleden dat die zo vroeg stond. Maar vandaag belangrijke dag. We gingen naar Namibia Home Affairs en Immigration voor het aanvragen van ons studenten visum. Een hele hoop papierwerk is hier thuis aan vooraf gegaan. Om 7:50 kwamen we hier aan en om 8:00 ging alles open. Er stonden al rijen maar niet mega lang. Dus in de rij gaan staan en stipt 8:00 ging de deur open (geen afrikaanse tijd deze keer). Helaas bleken we in de verkeerde rij te staan en moesten we het gebouw ernaast hebben dat ook Home Affairs en Immigration heet. Oke dan in de volgende rij. Hier stonden er 2 dus kozen voor de korste rij. Bij het krijgen van een nummer bleek dit de rij te zijn voor het afhalen van een visum, dus weer de verkeerde rij. Intussen waren we een uur verder en stonden we eindelijk in de juiste rij die bijna rondje om het gebouw lang was. Iedereen kreeg een nummer. Steeds meer mensen verdwenen uit de rij. Ruim 2 uur later stonden we dan bijna vooraan en opeens kwamen alle mensen terug met hun nummertje en kwamen dus weer voor ons staan. Eenmaal binnen werd de situatie alleen maar onduidelijker. Eerst moet je service fee betalen om erna pas je visum te kunnen aanvragen. We moesten in een aparte rij voor buitenlandse paspoorten van buiten Afrika. Waar we gelukkig als enigste stonden. Alles werd ingevoerd in computers die denk ik nog op windows 97 draaien en die absoluut nog bureauvullend zijn, als dit maar goed komt. Bij mij werd het goed gekeurd en kon over 3 weken terug komen om het visum dan te komen ophalen, (voor dan weet ik in welke rij ik moet gaan staan). Helaas bij mijn reisgenoot ontbrak er een document dat nu vanuit Duitsland hierheen moet komen voor 15 april. Door de hele chaos en teleurstelling hebben we maar zelf gekookt om erna de gemiste lessen online in te halen. Veel kwam er alleen niet meer uit handen omdat het vroeg opstaan en toch wel inhakte. 
 

Vrijdag 2/4: goede vrijdag. De dag begon al goed toen tijdens het onbijt mijn bovenbenen verbranden, binnen 10 minuten waren ze rood. We wisten alles zou vanaf vandaag dicht gaan tot dinsdag. Toch zouden we s middags samen met 2 meiden die de double degree de andere kant op doen, oftewel die hier studeren en voor 2 semesters naar Aken gaan, wat gaan drinken. Om 14:00 kwamen we erachter dat het cafe ook dicht was. Dus dit werd met een week verplaatst. We konden dus om 15:00 de groep ontmoeten waar we dit weekend naar Etosha gaan. Hier werd een ouderwets zonder corona avond. Waarbij er goede gesprekken waren over vooroordelen van huidskleur en reizen. De loungebank werd verruild voor binnen omdat de muggen langzaam hun terrein begonnen te winnen. Hier werd er cards against humanity gespeeld, een speel waar het vooral draait om de meeste grove en hilarisch zinnen te vormen. Pizza werd besteld en gedeeld om erna vol motivatie 30 seconds te gaan spelen. Het was de zuid afrikaanse versie dus we stonden al met 1-0 achter. Tot grote hilariteit om ons gebrekkig engels onder druk en grote hoeveelheid aan fouten antwoorden. Als snel was het 21:15 en moesten we gaan tempo maken dat we naar huis kwamen, want 22:00 start de avondklok. Iemand bood aan ons allemaal thuis af te zetten want met taxi zou het krap worden dit nog te gaan redden. Eindelijk thuis moest er nog snel ingepakt worden, want morgenvroeg vertrekken we naar Etosha voor de rest van het weekend. Alles moet in een 28 L rugzak voor de komende 3 dagen, conclusie past niet maar dit zijn zorgen voor morgen. 
 

Zoals gezegd gaan we dus vanaf morgen t/m maandag, pasen vieren in Etosha national Park. Hier gaan we game drives doen en genieten van het mooie land waar we ons op dit moment bevinden. Vandaar ook al op vrijdagavond een blog omdat dit weekend daar niets van gaat komen. Dinsdag zal er een kort blog volgen over ons weekend. Dit jaar geen eieren zoeken maar leeuwen en geen paasdiner maar braai.