Week 18: terug in Windhoek om erna weer snel te vertrekken

Maandag 19/7: de nacht en ochtend waren wederom extreem koud. De tent moest voor laatste keer ingeklapt worden en alle spullen weer terug op hun plaats. Nog maar 200 km en dan zit onze rondreis erop. Het was alleen nog maar grote weg en om stipt 12:00 kwamen we terug bij mijn appartement in Windhoek. We haalde al onze spullen uit de auto en legde ze weer terug in het appartement. Erna reden we weer weg want we hadden de auto nog de hele middag en konden hiermee nog Windhoek verkennen. De Grove Mall in het zuiden van de stad was als eerste aan de beurt. Dit winkelcentrum is pas in 2018 geopend en nieuw en zeer modern. Hier aten we bij de wimpy (mc donalds maar goedkoper en hebben ze wel bord en mes en vork). We winkelde en regelde de eerste souveniertjes voor terug naar NL. Volgende stop was de Mareau Mall hier waren we snel klaar. Lars kreeg een korte sightseeing waar mijn stage was en andere intressante plaatsen in Windhoek. We stopte bij de Craft Market verder opzoek naar souveniertjes. De tijd was om en de auto moest terug. We reden terug naar het verhuurbedrijf om hem hier weer in te leveren. We werden nog thuis gebracht en bestelde eten bij Joes Beerhouse omdat de restaurants nog altijd gesloten zijn. Helaas bleek het niet zo goed als we gedacht hadden. Het eten was ruim half uur te laat en koud. Teleurgesteld van het eten en dat we weer terug zijn, zetten we de wasmachine aan en gingen we slapen. Terug in het koude Windhoek. 

Dinsdag 20/7: welkom terug bij een saaie dag. We gingen boodschappen doen, draaide de wasmachine en werkte alles bij op de laptop. ‘S avonds werd er gefacetimed met thuis. 

Woensdag 21/7: verandering van plan. Want vanaf vrijdag vertrekken we weer op reis. Gezien Lars nog 2 weken hier is en ik hem graag de caprivi strip met al het moois wil laten zien. Besloten we vanaf vrijdag maar weer Windhoek te verlaten. Alles hiervoor moest nog geregeld worden. ‘S middags reden we met de taxi naar de Uni waar de start was van de stadstour door mezelf. Hij kreeg te zien waar ik eerst woonde het uitzicht en andere plaatsen zoals de supermarkt waar ik vaak heen ging. We liepen verder door de stad regelde nog wat souveniertjes voor de rest van de familie en dronken een drankje bij de  skybar van het hilton hotel met uitzicht over de stad. We liepen verder naar de grote toeristische trekpleisters die helemaal leeg waren en vervolgens terug naar huis te wandelen in de warme namiddagzon. We kookten en hielden ‘s avonds een zoom meeting met NL voor het tonen van de vakantiefoto’s en de verhalen erbij. 

Donderdag 22/7: we boekte de auto ‘s ochtends en kochten de laatste boodschappen. Om erna ‘s middags te werken en nog online meeting. Alles moest weer ingepakt worden want morgen vertrokken we alweer. 

Vrijdag 23/7: vol enthousiasme stonden we om 7 uur op want we gingen weer op reis. Om 8 uur haalde we de auto op. Deze keer een kleine suzuki Jimny weliswaar 4x4 maar meer dan 2 personen zal er niet inpassen. Het koffer ging er weer in en we vertrokken opweg maar het warme noorden om 9:00. De auto had maar een 40 L tank (voorheen 150 L) en kon maar 300-350 km rijden waardoor we dus bij ieder mogelijk tankstation stil stonden om te gaan tanken voor €15,-. De politie controles tussen de regio’s werkte niet mee en koste ook veel tijd. De laatste 200 km waren extreem slechte weg waardoor we er een dikke 3 uur over deden en pas om 18:15 aankwamen in de lodge. We sliepen in Nhoma Safari Camp die pas in Februari het hebben overgenomen en de vrouwelijke eigenaar uit België komt en via via heb leren kennen. De zon ging onder en alles werd voorbereid op waarschijnlijk de koudste nacht dit jaar hier op deze plaats. Het avondeten werd geserveerd in grote ketels en bestond uit pompoen, rijst en een gehaktschotel (met alleen maar gehakt en bacon). Met als toetje citroen panna cotta. We warmde ons nog een beetje oo bij het kampvuur om erna te gaan slapen. Waar nog een verrassing lag te wachten namelijk een Bushbaby. Dit woord wordt vaak gebruikt voor een warm waterkruik die in de winter hier onmisbaar is. 

Zaterdag 24/7: de dag begon om 7:30 met een wake up call met koffie en thee met erna om 8 uur ontbijt. Het was vannacht inderdaad heel koud geweest met temperaturen onder het vriespunt. Vanochtend gingen we jagen met de bosjesmannen. We stapte in de auto om 10 km 4x4 te gaan rijden om vanaf hier te starten met jagen. Er was alleen een probleempje onze benzinetank was zo goed als leeg en door 4x4 te rijden gaat die nog sneller leeg dan normaal. We starten met lopen door struikjes en het hoge gras. We leerde veel over de plantjes die ze gebruiken als medicijnen. Kregen een lesje hoe maak je voor zonder aanstekers maar door middel van de wrijving tussen hout. Lars probeerde het en na even oefenen lukte het ook. We liepen verder nog steeds opzoek naar wilde dieren voor de jacht. Wel kwamen we soort van bonen tegen die aan een boom hingen die flink vol hing. Een van de bosjesmannen klom in de boom en hakte een flinke tak eruit waarna iedereen meehielp alle bonen te verzamelen uit de afgehakte tak. We vonden de noten die hun aten en we ook zelf konden proberen. Helaas vonden we geen wilde dieren en konden de speer en pijl en boog in hun tas blijven. Terug bij de lodge kregen we lunch. Wederom heerlijk eten met zelfs verse zelfgemaakt soep. We kregen te zien hoe ze hun pijlen maakten voor de jagt en hun gebruiken en dorpje te leren kennen. Dit dorpje lag naast de lodge en de werknemers en gidsen van de lodge woonde hier ook zelf. Dit is geen living museum zoals in vele andere delen van Namibië te vinden is. Maar gewoon hoe het leven is hier en daarbij hoort ook dat bijna geen mensen nog traditionele kleding draagt omdat het gewoonweg te koud hiervoor is. Bij het avondeten kregen we een stoofpotje met eigen gemaakt knoflookbrood. Het toetje bestond uit chocladetaart die welkom werd ontvangen. We warmde ons aan het kampvuur en spraken met onze gids over het leven hier in het dorp en ver weg van de buitenwereld (eerste dorpje 100 km verderop en stadje 300 km). We douchte en gingen slapen. 

Zondag 25/7: vandaag verlieten we na een ontbijt de lodge om opweg te gaan naar de volgende plaats. Maar als eerste moest het benzineprobleem opgelost worden. Gelukkig had de eigenaar nog een jerrycan staan en dat was genoeg om onze tank te vullen. Hier begon de eerste vertraging al. Erna starte we met rijden wat bijna 4 uur duurde voordat we terug in het stadje waren want de tank was al bijna leeg en moesten wederom gaan tanken. Vanaf hier was het alleen maar grote weg maar door alle vertraging was al snel duidelijk de zonsondergang gaan we niet redden. Dus volgende doel was voor avondklok (21:00) er te zijn. Leek te moeten lukken maar door de hele corona situaties hier hadden we zeer veel politiecontroles onderweg en dat koste veel tijd samen met steeds het moeten gaan tanken. Uiteindelijk was het donker en moesten we nog 250 km. Zelfs avondklok kon wel eens lastig gaan worden. Met beide lette we goed op en bereikt na 12 vermoeiende uren onze lodge om 21:30. Beide doodmoe en vergaan van de honger kregen we ons diner op de kamer gebracht zodat we het hier konden opeten. Erna meteen gaan slapen want morgenvroeg hadden we optijd ontbijt.