Week 3: nagenieten van Etosha en de realiteit van het leven

11 april 2021 - Windhoek, Namibië

Dinsdag 6/4: de wekker ging veel vroeger dan gewenst want om 7:30 begon de eerste les. Gelukkig wel online. Zo konden we tijdens de les rustig de wasmachine laten draaien gezien deze graag zijn eigen leven gaat lijden. Van dat rustig aan doen kwam uiteindelijk het resultaat dat we te laat kwamen (afrikaanse tijd) in onze les die om 9:30 fysiek plaats vond. Gelukkig was de leraar zelf ook te laat en merkte het niemand op dat we langzaam met de afrikaanse tijd flow meegaan. Zo fijn om weer normaal les te hebben en met klasgenoten te kunnen overleggen. Teveel genoten hiervan kwamen we thuis een hele andere verrassing tegen. Deze keer geen water lekkage in de keuken maar vandaag was de badkamer aan de beurt en regende het letterlijk van boven naar beneden. Dus weer naar de bovenburen om te vragen wat er aan de hand was. Ze kwamen even kijken en erna hebben ze de waterkraan maar dichtgedraaid boven, met als gevolg geen water meer. Omdat we net wilde gaan koken besloten we maar bij de hotel school te gaan eten gezien we zonder water erg weinig kunnen doen. Erna werd er vooral aan school gewerkt en s avonds nog met Nederland gefacetimed. Intussen een plaats gevonden waar de wifi wel sterk genoeg werkt hiervoor moet je wel op de grond zitten maar wel heerlijk uitzicht over zuidelijk Windhoek. 
 

Woensdag 7/4: in Nederland was er sneeuw gevallen waarbij ik zelf heel blij was dat ik hier en het zonnetje heerlijk scheen. ‘S morgens hele ochtend aan school gewerkt en naar de bibliotheek geweest voor het uitlenen van een boek. Erna hele middag op de campus verschillende meetings gedaan en les gevolgd. ‘S avonds was er een online vereningsavond van de studentenvereniging in Aken. Doordat nog steeds alles online is kon ik hier ook aan deelnemen als ik een werkende en sterke wifi verbinding hiervoor noodzakelijk en die was deze avond ver te zoeken. Ondanks alles is het toch gelukt en hard gelachen om de tekenkunsten van mezelf en anderen. Raar om weer echt nederlands te moeten praten. Gezien ik dat hier al een tijdje niet meer gedaan heb. 
 

Donderdag 8/3: onduidelijk is het altijd hier. Ook vanmorgen was het weer onduidelijk of onze les om 8:30 begon. Met een lichte vertraging kwam ik om 8:33 (afrikaanse tijd) de collegezaal binnen lopen om de conclusie te stellen dat er toch les was. Snel wat appjes sturen zodat andere nog de kans hadden om nog snel te komen die er toen nog niet waren. Lichtjes chaotisch begon deze dag. S middags gingen we langs de hotel school om te gaan lunchen gezien er vandaag een zuid afrikaans gerecht op het menu stond dat ons werd aangeraden door onze buddys. Wat het precies was kon de ober ons niet vertellen, toen de kok het kwam uitleggen had ze het gerecht maar meegenomen om het te laten zien want uitleggen kon ze het niet. Helaas wordt het ook voor mij lastig uitteleggen wat het was maar kwam opneer dat het zuid afrikaanse groene pompoen soort was die was gevuld met verschillende groente samen met pasta, varkensvlees reepjes en saus wat veel leek op een curry. Laten we het erop houden dat het heel erg lekker was ondanks we niet precies weten wat het was. Eenmaal thuis kwam de volgende verrassing deze keer wederom water lekkage in de keuken. We haalde de emmer en doeken weer uit de badkamer en verplaatste die naar de keuken terug. Weer konden we naar de bovenburen en wederom werd het water uitgedraaid. Er moest een presentatie gegeven worden met stabiele wifi. Dus werd laptop met snoertje en alles verplaats naar de gang waar de router hangt en werd daar op de grond het nieuwe werkplek ingericht met uitzicht op de bergen, ken vervelendere uitzichten. ‘S avonds werd er nog aan school gewerkt en vooral optijd gaan slapen want morgen eerste stage dag. 
 

Vrijdag 9/3: die vervelende wekker liet zich al om 6:30 weer van zich horen. Met flinke tegenzin die snel verdwenen was nadat ik de gordijnen had open gedaan en de zon op het punt stond om boven de bergen uit te komen. Om 7:30 werd er vertrokken om te voet naar mijn stage plaats te lopen. Dit is ongeveer 2,4 km door het stadscentrum, ‘s morgens kun je dit beter te voet afleggen dan met de auto want dan ben je een stuk sneller. Eenmaal binnen kreeg ik een korte uitleg en binnen no time zat ik alweer in de auto opweg naar de eerste afspraak op de bierbrouwerij in Windhoek. Hier moest er een laatste controle gedaan worden en verschillende dingen opgemeten worden voor een nieuw project. Om erna de rest van de  dag deze nieuwe maten in te tekenen op de computer. Best wel blij toen het 17:00 was en weer opweg naar huis kon. Rustig liep ik weer terug naar huis gezien het intussen een stukje warmer geworden was. Eenmaal thuis had ik heel veel honger en besloot dan ook meteen te gaan koken, aangezien het eten hier niet klaar staat als je thuis komt. Veel voorgenomen om te doen maar in praktijk niks van terecht gekomen omdat ik te moe was. 
 

Zaterdag 10/4: de hele ochtend en deel van de middag besteed aan het leren van een vak want volgende week zaterdag staat de eerste test op het programma. ‘S middags om 15;00 hebben we de 2 meiden getroffen die in September naar Aken gaan voor 10 maanden, hetzelfde als ons maar dan andersom. Hier werd er in een heel leuk cafe in Zoo Park wat gedronken en vele ervaringen uitgewisseld. Om erna weer terug te gaan en nog even met Nederland te facetimen gezien de wifi van prima kwaliteit was. 
 

Zondag 11/4: ja hele saaie dag vandaag. Er moet helaas ook gestudeerd worden want volgende week is de eerste test van het vak Innovatie, creativiteit en ondernemerschap. Een vak wat intressant is maar waar wel het een en ander voor moeten doen omdat we er totaal niet in thuis zijn en moeilijke engelse woorden maken het er niet makkelijker op. Kortom we hebben de hele dag geleerd met in de pauzes heerlijk genoten van de zon buiten en ons uitzicht vanaf onze studieplaats. Helaas bedacht de wifi zich om 13:30 om volledig van de radar te verdwijnen. Sindsdien zijn we dus afgesloten van de buitenwereld. We hadden voor ons zelf pizza avond ingeluid. Deze was bijna in het water geval omdat de oven niet warmde. Maar vaak draaien aan alle knopjes en heel veel geduld verder werd die dan toch eindelijk warm, al zij het op boven en onder warmte en moesten we oppassen dat die niet helemaal zwart werd. Uiteindelijk goed gekomen maar de wifi werkt nog altijd niet. Dit is een probleem voor morgen vandaag gaat die toch niet meer werken en is het enige dat je kunt denken: “Welcome to Africa”! 
 

Update zondag 11/4 22:45 : na het publiceren van het blog escaleerde de hele situatie nadat op mijn kamer de ramen dicht deed en de gordijnnen dicht. Bij het dichtdoen zag ik iets zwarts vliegen. Eenmaal gevonden waar het beest zat zagen wr dat het een soort vliegende springhaan was die circa 10 cm groot was. Snel foto gemaakt (hier onder te vinden) en om hulp gevraagd. Deze hulp kwam met nutteloze adviezen zoals vliegenmepper en een schoen pakken. Ze hadden zich niet bedacht dat hij ook vliegt en we geen vliegenmepper hebben. Met een bezem probeerde we hem weer terug naar buiten te jagen. Zonder al te veel geluk. Intussen durfde niemand meer de kamer in om hem te gaan pakken. Dus besloten we om security van beneden te gaan halen. Ondanks dat de avondklok al was ingegaan waren ze gelukkig nog aanwezig. Toen ik aankwam keken ze me raar aan en eenmaal de situatie uitgelegd te hebben begonnen ze alle 3 heel hard te lachen. Ik snapte helemaal waarom maar ene was zo lief tussen het lachen door ons te komen helpen. Onderweg naar boven bleef die maar lachen. Eenmaal binnen wist die al snel wat het was (naam vergeten door alles) en heeft die hem gevangen met een plastic zak en buiten de deur weer los gelaten. Al lachend vertrok hij terug naar beneden waarna we ze nog hoorde lachen in hun kamertje. We konden intussen ook weer lachen om de hele situatie en kunnen nu met een niet heel gerust hart gaan slapen. Voor degene die onze vorige Namibie verhalen weten (2016), die weten ook dat er er met enige regelmaat al dieren mijn leven verstoord hebben zoals ratten bij tandenborstels en vogels die op je hoofd poepen tijdens het ontbijt. De vliegende sprinkhaan wordt bij dit lijstje toegevoegd. 
 

FFD252FC-3B8D-4EED-8E00-5A327D135EB1

Foto’s

3 Reacties

  1. Pjg Sieben:
    12 april 2021
    Stage afspraak op een bierbrouwerij hiep hiep hoera !
    Met dat warme weer ik was niet verder gekomen als de brouwerij 🍻🍺! Leuk die verhalen !
  2. Donia:
    12 april 2021
    Leuk verhaal Eline
    Wat een hilariteit om een sprinkhaan
    😂😂gelukkig kon uiteindelijk iedereen erom lachen
    Groetjes
  3. Gonnie:
    13 april 2021
    Ik mis nog een dier. Volgens mij heeft een parelhoender je ook de stuipen op het lijf gejaagd, door onverwacht uit het struikgewas te springen 😂. Dit was tijdens onze reis in 2016 door Namibië